Weerwil 1
hoog uit weet ik dat ik soms..
als ik even uit mijn even wicht
geraak .. meer aan het weten benwat kan ik omslaan in haar tegen deel

inmiddels is het stil getrokken
vacuüm waar haast verwijlt
onmiddellijk ogen blik

waar om grijpt niemand in?

Weerwil 2

weet je wat het is als of
blinde muren onderscheiden
wat ik op het oog heb

in het wit van hun weerstand
verbleekt het licht naar cliché
oren hebben muren tussen de oren
opgetrokken en gedicht

kijk uit met woorden
ze schrijven zo maar zinnen
laag voor laag om laag