Hoe langer hoe meer trekken we in onze werkwijze een parallel met fundamenteel wetenschappelijk onderzoek: Net als bij FWO stellen we een vraag en gaan vervolgens actief op zoek. We weten dat we dat doen via de aannames waar we vertrouwd mee zijn, maar tegelijkertijd stellen wij ons open voor alles wat we binnen die vraag op ons pad tegenkomen.
De combinatie van nieuwsgierigheid en serendipiteit is voor ons de motor voor het ontdekken van wat zich tot nog toe verscholen houdt op plaatsen die we in eerste instantie niet vermoeden. Door die blikken samen te brengen ontstaat een diepte waarin het proces dat we gaandeweg doormaken, leidt tot bewuste en doorleefde kunst.
Door deze verschillende gelaagdheden komen twee bewegingen bijeen die elkaar versterken: nieuwe inzichten van binnen uit nopen tot herschikking. En zo’n herschikking maakt ruimte voor onverwachte invloeden van buitenaf. Op die manier worden we meegenomen in een onvermijdelijk proces, het avontuur waar we op uit zijn. De presentatie van ons werk in de vorm van installaties, faciliteert het publiek om zo betrokken te raken, dat zij er als gast ook toe komen, om voorbij de eigen aannames te gaan.
Juist de samenvoeging van al die verschillende blikken en blikvelden, maken een installatie van work#art projects tot een avontuurlijk spel waarin de dimensies en gelaagdheden alleen maar verder ontwikkelen en toenemen.
In work#art reflections is sprake van een parallel proces van onderzoek met. dezelfde drijfveren en benaderingswijze maar in een tegengestelde richting.
